Vera Maxwell
Pracowite, kreatywne i… zapomniane. Takie były Vera Maxwell, Mary Quant i Maud Frizon – projektantki mody, które wiodły prym przez kilka dekad, a dzisiaj mało kto o nich pamięta.
Kiedy odniosły sukces, jakie były początki i dlaczego nastąpił finał ch karier?
VERA MAXWELL
Była jedną z kreatorek amerykańskiego looku: sportowego, wygodnego i tak innego od europejskiego wyrafinowanego stylu. Zanim została popularną projektantką, zwiedziła Europę i pracowała jako tancerka baletowa oraz modelka. Kiedy w latach 30. weszła do świata mody, zasłynęła innowacyjnymi pomysłami. Cztery dekady później jako pierwsza wypromowała użycie syntetycznego zamszu – materiału, od którego stronili projektanci haute couture. Tkaninę polubili za to klienci, gdyż miała niewysoką cenę i świetnie pasowała do boho stylu tamtej epoki.
Vera Maxwell wpadła także na pomysł stworzenia ukrytej kieszeni w podróżnym żakiecie, idealnej do pomieszczenia przyborów do mycia. Jej firma Vera Maxwell Originals powstała w 1947 roku i wiodła prym tylko do lat 80., ale projektantka zdążyła zdobyć grono wiernych miłośników, którzy całymi latami nosili projekty spod jej szyldu. Proste i wygodne sukienki, pozbawione ozdób i funkcjonalne płaszcze – takie były stroje od Very Maxwell. Lubiła ubierać siebie i innych w kreacje przypominające mundurki, co pozwoliło jej zostać oficjalną twórczynią uniformów dla różnych przedsiębiorstw.
Mary Quant
MARY QUANT
Autorka rewolucyjnej mini spódniczki i kusych szortów zwanych hot pants. To postać znacząca nie tylko dla świata mody, ale i obyczajowości. Jej odważne projekty zachęcały młodych ludzi w latach 60. do wyłamywania się ze sztywnych konwenansów i bawienia się modą. Dla Mary Quant krótka spódniczka była znakiem nowoczesności, wszak jej właścicielka – energiczna, miejska dziewczyna – musiała dobiec na odjeżdżający autobus, a po pracy wybrać się na spotkanie z przyjaciółmi. A skąd wzięła się nazwa głośnego fasonu z 1958 roku? Projektantkę zainspirował jej ulubiony model samochodu, czyli BMC Mini.
Mary Quant wielokrotnie powtarzała, że pomysł mini spódniczki nie był dla niej objawieniem, po prostu stworzyła strój, którego domagały się ówczesne młode kobiety. Jak tłumaczyła, jej klientki były wesołe i kobiece, ale nie w swoim wyglądzie, tylko w sposobie bycia.
I tak, Mary Quant odsłoniła kobiece nogi, by stać się ówczesną ikoną mody. W 1966 roku została odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego. Rzecz jasna, na ceremonię w Pałacu Buckingham zawitała ubrana w miniówkę. W późniejszych latach skupiła się jednak na tworzeniu elementów wystroju wnętrz, gadżetów do domu i kosmetyków. Chociaż flagowy fason na stałe wpisał się do kanonu mody, projektance nie udało się już powtórzyć ogromnego sukcesu mini spódniczki i mikro szortów.
Maud Frizon
MAUD FRIZON
W latach 60. dziewczyny chodzące po wybiegach musiały samodzielnie dostarczać obuwie potrzebne na pokazy oraz sesje zdjęciowe, a ona karierę w branży mody rozpoczynała jako modelka. Kiedy nie mogła znaleźć odpowiednich butów, które według niej ładnie dopełniałyby kreacje od kreatorów, postanowiła sama zająć się projektowaniem obuwia. Jej pierwszy butik został otwarty w dzielnicy Saint-Germain-des-Prés w Paryżu. Frizon tworzyła nie tylko dla własnej marki, ale także dla domów mody takich jak Azzedine Alaïa, Missoni i Sonia Rykiel.
Od samego początku świat mody zachwycił się ręcznie szytymi modelami i awangardowymi pomysłami. Prawdziwym przebojem okazał się niewysoki obcas stożkowy. Ekstrawaganckie fasony od Maud Frizon były popularne zwłaszcza w latach 80. – wówczas projektantka specjalizowała się w botkach na niskim obcasie, łączeniu nietypowych materiałów (np. zamsz i satyna czy wężowa skóra z krokodylą), w ażurkach i wycięciach oraz zwężanych noskach. Dziś w jej butikach na próżno szukać ekscentrycznych dodatków – można tam dostać przede wszystkim płaskie balriny oraz klasyczne botki i kozaki.
