Herb Ritts - minimalizm, klasyczne piękno i portrety gwiazd

Redakcja | Utworzono: 2015-01-22

O autorze: Redakcja

Redakcja portalu miumag.eu

Redakcja

Redakcja portalu miumag.eu

Herb Ritts: Supermodelki

Był pomostem pomiędzy sztuką a fotografią komercyjną. Jego pełne finezji i artyzmu fotografie zdobiły kampanie Calvina Kleina i Revlon, a także karty takich topowych tytułów jak VOGUE, Interview, Harper’s Bazaar, Rolling Stone czy Vanity Fair. Dla niego moda zawsze stanowiła element większej całości – koncepcji artystycznego umysłu, jakim niewątpliwie dysponował. Herb Ritts, bo o nim mowa, ponad wszystko kochał klasyczne piękno i minimalistyczną estetykę. Dzięki połączeniu tych dwóch pasji powstały historyczne portrety gwiazd i supermodelek.

Początki

Herb Ritts urodził się w latach 50. w Mieście Aniołów i to właśnie w Los Angeles zbudziły się jego artystyczne skłonności, kiedy zaczął fotografować najbliższych znajomych z lokalnego kręgu młodych aktorów. Początkowo jednak wyjechał do Nowego Jorku, by tam studiować ekonomię i historię sztuki. Po powrocie do rodzinnego miasta zaczął pomagać rodzicom w prowadzeniu rodzinnego biznesu i stanął za ladą w sklepie z meblami. Sprzedaż nie była jednak jego żywiołem, dlatego gdy kupił pierwszy aparat, szybko udało mu się odkryć prawdziwe zainteresowania.

Podczas jednej z sesji uwiecznił swojego przyjaciela – wtedy jeszcze mało znanego, aspirującego aktora Richarda Gere’a na tle zdezelowanego Buicka. To zdjęcie otworzyło mu drzwi do kariery i kolejno sfotografował Brooke Shields dla magazynu ELLE oraz Madonnę do okładki jej albumu True Blue. Był rok 1986 i za chwilę miała nastać epoka supermodelek, a Ritts razem z nimi stał w kolejce po wielką karierę.

Inspiracje

Ludzkie sylwetki, niezwykłe twarze, plastyczne ciała. Wystarczy spojrzeć na fotografie Herba Ritts’a przedstawiające sportowców i tancerzy, aby zrozumieć, że nikt tak jak on nie oddawał piękna wysportowanego, zdrowego ciała. Z tego powodu przed jego obiektywem uwielbiały stawać wspaniale zbudowane modelki lat 90., z Naomi Campbell, Stephanie Seymour, Christy Turlington i Cindy Crawford na czele. Jego talent doceniały również gwiazdy kina i estrady oraz wielkie osobowości – pozowała dla niego Madonna, Johnny Depp, Michael Jackson, Britney Spears, David Bowie, czy nawet Stephen Hawking i Dalai Lama.

Czarno-białe portrety zawsze skupiały uwagę na samej twarzy modela. Otoczenie było tylko dodatkiem, mogło być zupełnie gładkie. Jako tło Ritts często wybierał subtelny widok natury, lubił grę światłocienia i wyrazisty kontrast, czasem na jego fotografiach pojawiały się akcesoria, takie jak zwiewne szale czy papieros w dłoni. Największą inspirację czerpał z greckich rzeźb, które uwodziły go gracją, monumentalnością, perfekcją kształtów. Niektóre uwiecznione przez niego postacie wyglądają dosłownie jak starożytne posągi, gdzie widoczny jest każdy napięty mięsień, a ciało zastygło w nieruchomej pozie. Równocześnie w jego twórczości można odnaleźć nutę surrealizmu, która wiązała się z podziwem dla sztuki Salvadora Dali.

Sukcesy

Jako jeden z najlepszych fotografów lat 90. Herb Ritts pracował dla wielu różnych domów mody i marek kosmetycznych, m.in. współtworzył kampanie reklamowe Lancôme, Calvina Kleina, Levi’s, Revlon, Victoria’s Secret, Chanel. Mniej znanym faktem jest to, że zajmował się również reżyserowaniem teledysków dla gwiazd pokroju Michaela Jacksona czy Madonny. Jego najsłynniejsze dzieło to film do utworu Wicked Game Chrisa Izaaka, w którym wystąpiła Helena Christensen. Całość jest utrzymana w charakterystycznym dla niego klimacie – czarno-białe kolory występują w parze z minimalną ilością elementów tła i akcesoriów, a sama historia skupia się na postaciach subtelnie ukazanej modelki oraz artysty muzyka.

Legenda

Ritts kochał miasto, w którym się urodził – to tam najczęściej organizował sesje i to tam wykształcił się jego osobisty styl fotografowania. Tam też w grudniu 2002 roku zmarł na powikłania wynikające z AIDS, na które chorował od wielu lat. Jednak pamięć o nim jest wciąż żywa, na całym świecie z muzeach można zobaczyć wystawy jego fotografii, a kultowe już dzieła są nieustającą inspiracją dla kolejnych pokoleń fotografów.